Profielschets

Op 1 januari is het zover, de transfermarkt gaat weer open. We kunnen ons na oud en nieuw verheugen op een ander soort vuurwerk. Welke verrassing knalt eruit of loopt het zoals gewoonlijk weer met een sisser af. Maar als de voortekenen niet bedriegen, dan lijkt het erop dat er wat versterking zal worden aangetrokken. Dat kan ook eigenlijk niet anders, de selectie is te smal. Dat hebben we afgelopen week wel gemerkt. Een extra centrale verdediger kan geen kwaad, met een onbekwame Mori en een niet altijd inzetbare Hutchinson, maar ook een fanatieke kuitenbijter op het middenveld en natuurlijk wat extra stootkracht voorin. Hoewel Havenaar niet altijd gelukkig is geweest voor de goal, bleek vorige week dat zijn meerwaarde vooral is, dat hij anderen beter laat voetballen. En zie waar ons dat gebracht heeft. Maar of je nu een fan bent van de lange Japanner of niet, feit is dat we voor zijn positie wel een mannetje extra kunnen gebruiken. Op de diverse fora is de roep om een scorende centrumspits daarom de meest gehoorde wens. Er passeren nogal wat namen de revue, maar de vraag is in eerste instantie: wat past het best bij dit elftal.

Laten we de belangrijkste eigenschappen eens op een rijtje zetten:

Het moet in ieder geval een speler zijn, die het klappen van de zweep kent. Niet eentje die je voorzichtig moet brengen. Het moet iemand die meteen goed in de wedstrijd zit, die vooruit wil voetballen, die van eigen kracht uitgaat. Het moet een jongen zijn die niet vergeet te voetballen of maar ook niet achter de feiten aan wil hollen. Van wie het koppie niet zo snel gaat hangen. Het moet iemand zijn voor wie elke wedstrijd een finale is, die niet in de hoek wil zitten waar de klappen vallen. 
Voor wie niet het eigenbelang, maar het teambelang voorop staat. Of andersom, dat hangt ervan af. Die, als het moet, ook tussen de linies kan spelen, die altijd goed staat, neusje voor de goal heeft, de boel kan vastzetten. Eentje die niet de problemen over zichzelf afroept door de kansen niet te benutten. Maar ook eentje die de Stervende Zwaan kan spelen in het strafschopgebied. Theaterervaring strekt dus tot de aanbeveling.

Van wat minder groot belang is dat hij zijn kraagje rechtop kan zetten, leuke gekleurde schoentjes in roze of lichtgroen draagt en keurig gekapte haartjes heeft. Maar hij moet wel bekwaam zijn om de pers te woord te kunnen staan, met nietszeggende algemeenheden. Niets leukers dan theater maken met clichés en mooi weer spelen naar de buitenwacht.

Belangrijk is ook dat het een homo is. Yes, yes. Hij moet immers wel passen bij de clubcultuur. Macho’s horen niet bij de uitstraling van Vitesse. En tot slot werkt het in zijn voordeel als zijn moeder een hoer is. Dat doet het altijd goed bij de tegenstander.

Vreemd maar waar, dit is nu al de derde keer dat ik bij het opstellen van een profielschets uitkom bij Ronaldo. Alhoewel, dat van die moeder, daar ben ik niet zeker van.

Bos2

Wat was het een heerlijk avondje, afgelopen zaterdag. Terwijl in menig Nederlandse huiskamer nog Sinterklaas gevierd werd, vlogen in het Philips-stadion de surprises in het rond. Er werd flink uitgepakt en er werd gestrooid met mooie voetbewegingen, driehoekjes, slimme hakballetjes en niet te vergeten: goals.  Om die sfeer helemaal compleet te maken werd er vanuit het uitvak ook nog eens regelmatig Piet, Piet, Piet geroepen. Het kon niet op.

Terwijl we waarschijnlijk allemaal in een wat euforische stemming het internet afsurften naar verslagen, reacties en commentaren, stond daar plotseling de man van de wedstrijd het allemaal weer in perspectief te plaatsen. ‘De 2-6 was geflatteerd’, ‘ we denken niet aan het kampioenschap’ , ‘we kijken vooral naar wat er in de eerste helft mis ging’. Peter Bosz was zeker wel  trots, maar vooral ook heel nuchter en realistisch.

Ik durf het nu wel te zeggen: Peter Bosz is de beste ‘aankoop’ in jaren. Nu je bovenaan staat lijkt dat een makkelijke conclusie, maar wat mij betreft gaat het verder dan dat. Laat ik eerlijk zijn: ik had dit niet verwacht.
coming man in het trainersgilde. Maar het feit dat hij een Vitesse-verleden heeft en zijn zoon al jaren bij de jeugd speelt, maakte de keus voor deze man voor mij wat draaglijker. Bos2 noemde ik hem in het begin, verwijzend naar de z aan het eind van zijn naam, die verdacht veel op een 2 lijkt, maar ook vanwege zijn vergelijkbare rustige uitstraling en realiteitszin. Zonder Theo tekort te willen doen, zou ik hem nu wel Bos 2.0 willen noemen. Als clubman kan Peter niet in de schaduw staan van ons icoon, maar als trainer is het een geweldige update!

Bij de bekendmaking van de opvolger van Fred Rutten kreeg ik meteen een gevoel van tweede keus. Andere trainers wilden niet, konden niet of mochten niet, dus moest er maar genoegen worden genomen met een trainer, die op zich wel aardige dingen had gedaan met Heracles, maar niet bekend stond als

Wat maakt hem nu ineens een goede trainer? En wat bepaalt of je een toptrainer bent? Wat is het verschil tussen een goede trainer en een toptrainer? In mijn ogen is het simpel. Een goede trainer maakt van spelers betere voetballers, een toptrainer maakt er ook nog een team van. Het geheel is altijd meer dan de som der delen. Een toptrainer weet dat teamgeest een meerwaarde heeft, dat  het van middelmatige voetballers een goed team maakt en van goede voetballers een topteam. Daarom kan een trainerswissel wel degelijk effect hebben op de prestaties van een team. Je ziet het met regelmaat. ´Het … effect´, wordt het dan genoemd.

Ook in Arnhem heeft zich zoiets voorgedaan. Na het vertrek van sterkmakers als van Ginkel en Boni ging niemand ervan uit dat Vitesse de prestatie van vorig seizoen zou evenaren, laat staan verbeteren. De competitie duurt nog lang, maar er kan met overtuiging gesteld worden dat er een goed team staat. En daar is m.i. Peter Bosz de grote vormgever van.
Wat maakt deze man tot een potentiële toptrainer, die op termijn naar het niveau van Mourinho, van Gaal en Guardiola zou kunnen doorgroeien. Over welke eigenschappen beschikt hij, die hem geschikt maken voor de top?

Allereerst persoonlijkheid. Wie zondagavond Studio Voetbal heeft gezien, moet onder de indruk zijn geweest van de uitstraling van Bosz. De rust, de realiteitszin en het respect voor de ander waren een lust voor het oog. Terwijl Jan Mulder hem op allerlei wijzen trachtte te provoceren, bleef Bosz opmerkelijk rustig en standvastig. Geen enkel moment verlaagde hij zich tot het niveau van de Groningse betweter. Hoe harder Mulder tekeer ging, dus te meer groeide de uitstraling van de Vitesse-trainer. Ik heb daar enorm van zitten genieten.

Ten tweede is daar het vermogen om een team te creëren. Je merkt het aan de manier waarop de jongens met elkaar omgaan, aan het plezier dat ze uitstralen, aan het respect dat er over en weer is, dat er een trainer rondloopt, die weet wat hij doet. Bosz heeft oog voor dit soort processen, weet wanneer hij de teugels moet laten vieren. Maar ook wanneer hij in moet grijpen als zich situaties voordoen die die processen nadelig beïnvloeden. Bovendien is hij sterk en overtuigend genoeg om rigoureuze maatregelen te nemen. Jonathan Reis heeft dat aan den lijve kunnen ondervinden.

Ten derde is er vertrouwen. Je moet als trainer vertrouwen geven aan spelers die dat nodig hebben, maar je moet ook zelf te vertrouwen zijn. Davy Pröpper is het voorbeeld van een speler waarbij dat vertrouwen zich terugbetaalt. Je moet er natuurlijk ook oog voor hebben.
Niet alleen de spelers, maar ook de rest van de club en niet te vergeten de supporters, moeten weten wat ze aan je hebben. Als trainer moet je vertrouwen uitstralen en te vertrouwen zijn. Duidelijkheid, eerlijkheid en respect zijn hierbij de kernwaarden.

Ten vierde is daar samenwerking. Bosz staat open voor adviezen van zijn staf. Overlegt veel, weegt en overweegt. Is bovendien nog steeds leergierig. Is niet de man die vindt dat hij de waarheid in pacht heeft; hij staat open voor nieuwe ideeën. Maar hij is ook iemand die knopen durft door te hakken en pijnlijke maatregelen kan nemen.

En als laatste: voetbalverstand. Bosz is een intelligente man, die in combinatie met zijn ervaring als voetballer een heldere visie ontwikkeld heeft. Als geen ander weet hij dat het uiteindelijk de aantrekkelijkheid van het voetbal is, dat tot betere prestaties leidt. Bij alles wat je doet geldt dat de resultaten hoger liggen als je het met plezier doet. Ook op het veld. Wat is er voor een voetballer leuker dan aanvallen en goals maken? Zijn visie is dan ook: doe dat dan! Je loopt dan misschien wel eens flinke averij op, maar per saldo liggen de prestaties hoger, is de aantrekkelijkheid groter en loopt het stadion voller.

Met Peter Bosz heeft Vitesse goud in handen. Ongeacht met welke spelers hij moet werken, hij maakt er een team van, dat met plezier laat zien wat het kan. Dat een kampioenschap daar het gevolg van is, zou mooi zijn, maar voorlopig heb ik in het Gelredome en voor de buis al iets wat ik jaren gemist heb: plezier! En nu maar hopen dat Chelsea of welke club dan ook, voorlopig nog even niet bij óns komt shoppen!