Geel en zwart
zijn onze kleuren. Kleuren die in de dierenwereld op gevaar duiden en met name
op gif. Denk aan bijen en wespen, maar ook aan de vuursalamander. Het is een
teken voor vijanden: pas maar op! Leuke symboliek.
Maar geel en swert zijn niet altijd de kleuren
van Vitesse geweest. In de beginjaren waren dat wit en blauw, de kleuren van de
stad Arnhem. Iedere speler moest toen trouwens zelf voor passende kleding zorgen,
waarbij het wel vereist was dat het shirt de kleuren wit en blauw zou hebben. Pas
aan het begin van de 20e eeuw zijn de clubkleuren veranderd in geel
en zwart. Volgens sommigen zou de Gelderse vlag daar de reden van zijn. Dat
ligt echter niet voor de hand omdat die vlag naast een gele en een zwarte ook
een blauwe baan heeft. Bovendien is die vlag pas in 1953 ingevoerd.
Aannemelijker is dat de kleuren, net als die van VVO trouwens, komen van de
familie van Pallandt. Reinhard Jan Christiaan baron van Pallandt
schijnt een niet onverdienstelijk voetballer van Vitesse geweest te zijn. Ook
zijn broers waren lid van de club. Deze sportieve adel is er blijkbaar de
oorzaak van geweest dat de familie van Pallandt speciale shirts voor de club
heeft laten maken, maar dan wel in de kleuren van het familiewapen: geel en
zwart. Vitesse is dan ook de eerste club in de vaderlandse voetbalgeschiedenis
die met uniforme kleding het veld op kwam. Waarvan acte.
Ik moest
hieraan denken toen ik vorige week een shirt cadeau kreeg. Een gesigneerd shirt,
met een dankbare boodschap. Maar dat terzijde. Welbeschouwd is het een vrij
origineel tenue. Voetbalminnend Nederland zal het zonder twijfel meteen
herkennen als Vitesse-shirt: karakteristieke zwart-gele banen. Met geen enkele
grote vaderlandse club te vergelijken. Alleen Veendam heeft tijdens haar
profbestaan een soortgelijke kledij gehad.
Het mooie van
de shirts van de laatste jaren is, dat naast het logo/wapen van de club, ook
het jaar van oprichting erop vermeld staat. Zo’n historische verwijzing geeft
het tenue nog meer cachet. Dat de noodzakelijke sponsorbedrukking daar dan weer
afbreuk aandoet, moeten we maar voor lief nemen. Het draait tenslotte niet
alleen om voetbal, maar vooral ook om geld.
Over de vormgeving
van het huidige shirt zelf, kun je natuurlijk van mening verschillen. De één
zal het prachtig vinden, een ander vindt het helemaal niks. Persoonlijk vind ik
het niet zo smaakvol. De kleur geel te fel, de strepen te dun. Ook het
ontbreken van diezelfde strepen op de mouwen vind ik een gemis. Maar het is de
moeite niet om je daar druk over te maken, want volgend jaar is er weer een
nieuw shirt. De kassa moet blijven rinkelen.
Het
belangrijkste is toch wel dat de clubkleuren, net als de clubnaam en de vestigingsplaats,
gewaarborgd zijn. Het ‘Gouden Aandeel’ van de club, waarin deze drie elementen
beschreven zijn, blijven in handen van de Stichting Betaald Voetbal Vitesse,
waarin de Supportersvereniging Vitesse en de Business Club
Vitesse-Gelredome zijn vertegenwoordigd. In principe kan de eigenaar er dus
niet aan tornen. In principe…
In oktober zond de VPRO de schitterende documentaire Baas in eigen club uit, over de macht
van het geld in het voetbal, (http://tegenlicht.vpro.nl/afleveringen/2014-2015/baas-in-eigen-club.html) De film,
waarin ook Vitesse en VIVO even aan de orde komen, laat zien dat er altijd
gevaar dreigt. Supporters van Engelse clubs komen in opstand tegen de macht van
de grote investeerders. Supporters van Coventry bijvoorbeeld, moeten vanwege
zakelijke belangen, de thuiswedstrijden van hun club in een ander stadion
bekijken. In het op 58 km (!) verderop gelegen Northampton.
Cardiff City FC, bijgenaamd the Bluebirds, moest wegens marketingbelangen de clubkleuren wijzigen van blauw in rood. Drie jaar aanhoudende protesten hebben de Maleisische eigenaar er echter toe gedwongen dit terug te draaien.
Cardiff City FC, bijgenaamd the Bluebirds, moest wegens marketingbelangen de clubkleuren wijzigen van blauw in rood. Drie jaar aanhoudende protesten hebben de Maleisische eigenaar er echter toe gedwongen dit terug te draaien.
Het meest indrukwekkend aan de documentaire is de stap die
boze Manchester United fans hebben Northern
Premier League Premier Division,
de Engelse zevende divisie. In mei van dit jaar wordt in de Morton, een
volkswijk in Manchester, een nieuw stadion geopend. Dat wordt betaald door de
supporters, die er gezamenlijk eigenaar van worden.
gezet na de overname van de club door de
stinkend rijke Amerikaanse familie Glazer; ze richten hun eigen United op: FC
United of Manchester. De club is helemaal van de supporters en staat momenteel bovenaan
in the
Geel en zwart zijn al lang onze kleuren. Hoewel het erop
lijkt dat dat altijd zo zal zijn, moeten we wel waakzaam blijven. Dat je als
supporters ook een vuist kan maken, laten Engelse supporters zien.