Over de schrijver

Mijn foto
is columnist bij Vitesse Inside. De artikelen van dit blog verschijnen ook daar. Contact: plusvite1892@gmail.com Facebook: www.facebook.com/plus.vite.39

donderdag 27 september 2012

En dat is niet eerlijk...


Lindbergh vloog als eerste de oceaan over.
De Rijn komt bij Lobith ons land binnen
Bij overledenen groeien de haren nog even door
La Paz is de hoofdstad van Bolivia
Als je op je stuitje valt kun je blind worden

Wat is de overeenkomst tussen deze vijf bekende wijsheden en feiten? Ze hebben met elkaar gemeen dat ze niet waar zijn. In 1917 flikten namelijk John William Alccock en Arthur Whitten Brown dat kunstje al acht jaar voordat Lindbergh dat deed. En de Rijn komt bij Spijk ons land binnen. Ook de andere “waarheden” kunnen met feiten weerlegd worden. Zoek het maar op.

Waarom zegt iedereen het dan toch als het niet waar is? Heel eenvoudig: omdat iedereen het zegt! En als iedereen het zegt, zal het wel waar zijn. Blijkbaar nemen we snel iets voor waar aan.

Factcheck. Sinds de verkiezingen een gevleugeld woord. We controleren even of een uitspraak waar is voordat we het ook als absolute waarheid aannemen. Journalisten horen dit in hun professionele bagage te hebben. Even checken of dit ook voor sportjournalisten geldt.

Bij Vitesse smijten ze met geld, ze kopen maar en kopen maar.
Het is daar een duiventil, een vreemdelingen legioen
Het is een handelshuis
De Russische maffia heeft het daar voor het zeggen
Het is een satellietclub van Chelsea
Ze willen kampioen worden in 2013

Zomaar een aantal uitspraken van gerenommeerde journalisten en commentatoren. Uitspraken gedaan in voetbalprogramma’s en andere talkshows. En net als bij bovenstaande voorbeelden zetten deze ‘waarheden’ zich vast in het collectieve geheugen van Nederland: Vitesse is een belachelijk ambitieuze club die met dubieus verkregen geld alles koopt wat los en vast zit.
En het vervelende is, hoe harder wij ontkennen dat het zo is, hoe stelliger men die onwaarheden omarmt.

Onwaarheden? Zijn het wel onwaarheden? Nou vooruit, nog een rijtje. De heren en dames journalisten worden uitgedaagd ze even te factchecken.

Er wordt bij Vitesse niet gesmeten met geld, er wordt voornamelijk geïnvesteerd. Het geld dat in totaal daadwerkelijk voor de aankoop van spelers is gebruikt na de overname is aanzienlijk minder dan bijvoorbeeld wat Ajax betaald heeft voor één van haar bankzitters.
De miljoenen die uitgegeven zijn zitten in de infrastructuur van de club. Het fundament. Een geweldige trainingsaccommodatie, een goede technische en medische staf, een doordachte jeugdopleiding. Zaken die hun vruchten pas op termijn zullen opleveren. Uiteindelijk is dat een betere investering dan gevestigde namen aantrekken. En dus beter voor Vitesse. En goed voor Nederland! Vergeet dat niet.

Het aantal komers en vertrekkers is nauwelijks meer dan bij de gemiddelde eredivisieclub en zeker in vergelijking met andere toppers en subtoppers.

Alle clubs in de eredivisie beschikken over buitenlanders. De clubs in het linkerrijtje meer dan in het rechterrijtje. Maar met Ajax en Feijenoord heeft Vitesse wel de meeste spelers uit de eigen opleiding in de selectie en zelfs in de basis staan. Vergelijk dat eens met andere clubs.
 
Elke club in Nederland is een handelshuis. Dat zal altijd zo blijven zolang er  buitenlandse clubs zijn met (veel) hogere budgetten. Getalenteerde voetballers vertrekken dan. Vraag maar aan de handelshuizen Ajax, Twente en Heerenveen.

Niemand heeft Merab Jordania kunnen betrappen op duistere praktijken, hoe graag sommige journalisten dat ook hadden gewild. Maar als er eenmaal een verdenking op je gerust heeft, dan blijft die aan je plakken.

Er zijn banden met Chelsea, dat is duidelijk. Maar ook hier heeft niemand met feiten kunnen aantonen dat Vitesse een satellietclub is.

Om te voorkomen dat we ons een Calimero-gevoel aanpraten, is het goed om nog even in te gaan op de laatste onwaarheid. Niemand heeft gezegd dat we in 2013 kampioen zullen zijn. Wel is gezegd wat de ambitie van de club is, namelijk vanaf 2013 meedoen om het kampioenschap. Een gezonde ambitie lijkt me.
Maar eerlijk is eerlijk, Vitesse zal in 2013 geen kampioen worden. Het wordt een jaartje later! 

donderdag 13 september 2012

Gazproud?


Menig supporter heeft er naar uitgekeken: een nieuwe shirtsponsor. Ondanks de schoonheid van het pure Vitesse-tricot is het voor hen een doorn in het oog dat op het shirt de naam van een financiële weldoener ontbreekt. Elke zichzelf respecterende voetbalclub heeft namelijk een naam of logo breeduit op de borst. Het liefst natuurlijk een aansprekende naam, die goed past bij een voetbalclub. Biermerken zouden het uiteraard goed doen, maar in tegenstelling tot de Premier League zijn deze productnamen in onze Eredivisie verboden. Automerken doen het ook altijd goed. Een shirt met Opel of Mazda past natuurlijk wel bij stoere voetballers, hoewel....
Het vreemde is echter, dat het de voetbalsupporter eigenlijk weinig lijkt uit te maken wat er op het shirt van zijn favoriete club staat, als het maar het nieuwste shirt is. Brave huisvaders vinden het blijkbaar niet erg om gezien te worden in een tenue waar met grote letters Aegon, Sunweb, Beaphar of Mandemakers Keukens op gedrukt staat. Maakt het ze echt niet uit? Ik geloof het niet, hoewel het misschien toch wel discutabel wordt als Pampers of nog erger Libresse het shirt tooit. Er zijn grenzen.

Maar toch blijft het vreemd. Voor een shirtje met tekstopdruk betaalt de supporter grif € 79. Hij loopt daarbij tevens gratis reclame te maken voor het bedrijf in kwestie. Ikzelf ben zo'n snob die het vertikt om kleding te dragen waar ook maar het geringste merkherkenningsteken op zichtbaar is. Voor mij dus geen sweatshirts met grote letters Gaastra, Scapa of G-Star erop. Zelfs polo'tjes of t-shirts van Ralph Lauren of  Tommy Hilfinger met een minuscuul logo'tje vind je niet in mijn kledingkast. Ik vertik het om onbetaald reclame te lopen maken voor die grootverdieners. Voor mij dus ook geen Vitesseshirt met opdruk.

Niet iedereen heeft daar problemen mee. Er zijn genoeg supporters die zonder moeite zo'n shirtje aantrekken. Clubliefde overwint alles. Toch is het wel een bijzonder verschijnsel: je draagt een shirt van je favoriete club, in ons geval dat prachtige geel-zwarte streepje en daar staat dan iets op waar je niets mee hebt, niets bij voelt of zelfs een hekel aan hebt. Ik zou me in deze tijd dood ergeren als er de naam van een bank op zou staan. Ik zou daar niet trots op zijn. Maar ja, het levert mijn clupje misschien wel een aardige duit op. En daar zal het wel om gaan. Het is niet anders in dit wereldje.

Hoe mooi zou het zijn als je behalve trots op je clubkleuren, trots op die opdruk kan zijn. Dat die opdruk uitstraling geeft aan je club, het een meerwaarde geeft die niet in geld is uit te drukken. Toen Barcelona voor het eerst dat prachtige shirt liet bedrukken (los van verwijzingen naar de club) was dat met de tekst Unicef. De club betaalde (!) daarvoor anderhalf miljoen per jaar aan deze organisatie. Op deze wijze benadrukte Barcelona zijn maatschappelijke betrokkenheid. De slogan "Barça, més que un club", meer dan een club, werd dan ook terecht gevoerd.

Ook ons Ernems trots heeft in de tijd dat het geen sponsor kon krijgen, zo'n vergelijkbaar initiatief getoond. 'Spieren voor spieren' heeft hier een behoorlijk deel van zijn naamsbekendheid aan te danken. Ik vind dit wel mooi. Voor mij is Vitesse ook meer dan een club.

Ik besef dat het echter ondenkbaar is dat voetbalclubs in deze tijd grote sponsorcontracten laten schieten. Zelfs Barcelona kan dat niet. Het is dan ook vanzelfsprekend dat ook in Arnhem de euro's, dollars of roebels binnengehaald worden. Toch hoop ik dat de nieuwe sponsor er één is waar wij als supporters ons enigszins mee kunnen identificeren. Een sponsor die iets uitstraalt wat past bij de club. Als er dan ook nog een plekje op het shirt gereserveerd wordt waarmee de club zijn maatschappelijke betrokkenheid laat blijken, zou zelfs ik het met trots dragen.