Feit is wel dat een
super gemotiveerde en enthousiaste aanhang voor wat extra motivatie zal zorgen.
En dat zou wel eens beslissend kunnen zijn tijdens deze wedstrijd.
Laten wij als Vitesse
supporters er dus voor zorgen dat we die slag winnen van AZ. Het vergroot in
ieder de kans dat die lelijke dennenappel naar Arnhem komt. Aan ons mag en zal
het niet liggen, toch?
Zo eindigde ik mijn laatste column. En het mag gezegd worden:
heeft zeker wel aan de supporters gelegen. We hebben de beker mede dankzij die
supporters, durf ik wel te zeggen. Wat een feest was dat in Rotterdam, wat een
feest was het in Arnhem. En wat maakt het een boel los in de stad. Iedereen is
ineens trots om Arnhemmer te zijn, om Vitessesupporter te zijn. Weg is de ‘ach, dat wordt toch niks’ mentaliteit.
De borst vooruit, geelzwart in het hart. Wat kan het leven toch mooi zijn.
Maar toch vraag ik me af, waar komen die supporters ineens
allemaal vandaan. We zijn al blij als er bij een thuiswedstrijd 15.000 man op
de tribune zit . Zondag zaten er ruim 18.000 in de Kuip. Als er kaartjes voor
waren geweest, had er misschien wel het dubbele aantal gezeten. En maandag
20.000 supporters op de markt en omstreken en nog eens duizenden langs de weg
tijdens de rondrit.
Ik weet zeker dat een fiks aantal trouwe seizoenkaarthouders
niet bij beide evenementen is geweest. Bijvoorbeeld de krasse knarren die
altijd bij mij in de bus zitten. Die al tientallen jaren hun club trouw zijn.
Die zijn echt niet naar Rotterdam geweest of naar de Markt. Of de ongelukkigen
die moesten werken, ziek of op vakantie waren. Ik zelf zat tijdens de wedstrijd
in het vliegtuig en kon pas om elf uur het fantastische nieuws lezen. Ik ben
misschien wel de supporter die het langst in spanning heeft gezeten.
Zoals zo vaak zijn er velen die willen meesurfen op de
golven van succes. Niets is leuker dan je door de euforie te laten meeslepen.
Die euforie zal nog wel even in de stad blijven hangen. Tijdens de wedstrijd
tegen Roda zal het stadion dan ook goed bezet zijn, is mijn verwachting. En
daar ligt ook een grote verplichting voor het team.
De eerste prijs is binnen, maar bij deze wedstrijd gaat het erom het enthousiasme vast te houden en te zorgen dat het resulteert in een flinke toename van het aantal seizoenkaarthouders. Mensen enthousiast maken was blijkbaar helemaal niet zo moeilijk, ze enthousiast houden des te meer.
De eerste prijs is binnen, maar bij deze wedstrijd gaat het erom het enthousiasme vast te houden en te zorgen dat het resulteert in een flinke toename van het aantal seizoenkaarthouders. Mensen enthousiast maken was blijkbaar helemaal niet zo moeilijk, ze enthousiast houden des te meer.
Maar laten we nog even nagenieten van die fantastische
beelden van zondag en maandag. Omdat ik het live gemist heb, heb ik de beelden
wel tig keer teruggekeken. Prachtig die geelzwarte tribunes, die enthousiaste
mensen langs de weg, die glunderende Johan Neeskens, die swingende
spelersgroep, die fantastische aanvoerder die zo ontzettend trots is.
Maar het mooiste beeld vond ik persoonlijk de troostende Kevin Diks, die na de wedstrijd zo meelevend de huilende Derrick Luckassen knuffelde. Wat er gezegd werd konden we niet verstaan, maar de beelden spraken voor zich. Zo moet sport zijn, een lach en een traan, maar vooral verbroederend. Mooi!
Maar het mooiste beeld vond ik persoonlijk de troostende Kevin Diks, die na de wedstrijd zo meelevend de huilende Derrick Luckassen knuffelde. Wat er gezegd werd konden we niet verstaan, maar de beelden spraken voor zich. Zo moet sport zijn, een lach en een traan, maar vooral verbroederend. Mooi!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten