Het is stil...

‘Vitesse is weer Hollywood aan de Rijn’ kopte het NRC begin februari van dit jaar. De betreffende journalist zag het al weer helemaal voor zich: onrust en geruzie in Arnhem. Altijd leuk! De mislukte transfers tijdens de winterstop en het daaropvolgende puntverlies was voor hem voldoende reden om het oude cliché maar weer eens uit de mottenballen te halen. Te snel, zo zou blijken. De rust keerde snel terug en ook de bijnaam verdween weer uit het vizier.

Dat de bijnaam Hollywood aan de Rijn niet perse negatief hoeft te zijn, maakte Erwin Kasakowski vorige zomer duidelijk. Hij zag juist de glitter en glamour voor zich die in de naam verborgen zou zitten. Hij zag het aura van een succesvolle club. Vitesse zou dezelfde uitstraling moeten krijgen als bijna bijnaamgenoot FC Hollywood, Bayern München. Een club met een geweldige uitstraling, die tot ver over de landsgrenzen gaat.
Grappig is dat de lading die de journalisten eraan geven precies het tegengestelde is van wat de voormalig directeur bedoelde. En frappant bovendien dat de achterban helemaal niets met die naam heeft. Als we al een bijnaam willen, dan toch liever Barcelona en el Rin of Manchester upon Rhine. Maar zover is het nog niet, helaas.

Toch kunnen we niet ontkennen dat er vroeger altijd reuring was in Arnhem. Geruzie over geld, gerotzooi met spelers, rechtszaken, paniekaankopen en ga zo maar door, zorgden ervoor dat heel Nederland zich zat te verkneukelen bij de kolderieke komedies en tragedies die zich in Arnhem afspeelden. Er gonsden altijd geruchten en halve waarheden rond de Slenk en het Gelredome, in Rheden en in Gendt. Een geheim was iets wat je deelde met iedereen en vooral ook met de pers. Roddels werden als feiten verkocht en gingen in no-time hun eigen leven leiden. Sommige geruchten waren zo snel dat ze zelfs zichzelf inhaalden. De vrouw van de materiaalman was al zwanger voordat ze bevrucht was. Bij wijze van spreken dan.

Hoe anders is het nu. Je hoort niks, je ziet niks. Op alle sportredacties is de redacteur die met Vitesse belast is met verlof gestuurd. Er valt in Arnhem niks te halen. Het enige wat ze nog kunnen doen is van de wedstrijd en de trainingen verslag doen en voorspelbare interviews afnemen. Op het forum van de website van de supportersvereniging, waar iedereen zich een paar jaar geleden rond deze tijd nog een ongeluk F5-de (op de F5-knop drukken om de pagina te verversen), hangt nu een serene rust. Er sijpelt geen enkel gerucht door, geen naam wordt genoemd. Een enkele grappenmaker oppert dat hij die-of-die in de stad heeft gezien, maar daar wordt al snel doorheen geprikt. De betreffende pagina wordt nu gevuld met forumleden die elkaar vliegen afvangen met een hoop onzin. Puur uit verveling en ongenoegen. Het is misschien wel lekker rustig geworden bij de club, maar het is toch wel een beetje saai. Niet?

Berichtgeving vanuit de club zelf is een zeldzaamheid. De officiële website is niet wat je noemt een nieuwsbron. Hij staat nog wel bij mijn favorieten/bladwijzers, maar ik kijk er zelden op. Het nieuws op de site heeft hetzelfde actualiteitsgehalte als de leesmap in de wachtkamer van de dokter. Als er al nieuws is, dan zie je dat als eerste bij Vitesse Inside of bij .org. Daar worden ook de geruchten, altijd keurig tussen aanhalingstekens, gemeld. Worden? Werden! Geruchten zijn er nauwelijks meer. De nieuwe kantoren op Papendal zijn als de Bank of England hermetisch gesloten. Er komt niets meer uit. Zelfs niet een keurig berichtje waarin teammanager Wim Jansen bedankt wordt voor twintig jaar trouwe (onbetaalde) dienst en de reden waarom hij van de club moest vertrekken.

Ik ben blij met het feit dat er rust heerst bij de club. Dat er steeds minder over de bijzaken wordt gesproken, die een negatief beeld opleveren. Ik vind het goed dat niet elke informatie naar buiten lekt en misbruikt kan worden door iedereen die er mooi weer mee wil spelen. Maar ik mis wel openheid vanuit de club. Ik mis actuele berichtgeving. Ik mis communicatie met de massa. Ik mis nieuwtjes, ik mis een beetje sjeu. Misschien mis ik toch wel een beetje Hollywood.