Over de schrijver

Mijn foto
is columnist bij Vitesse Inside. De artikelen van dit blog verschijnen ook daar. Contact: plusvite1892@gmail.com Facebook: www.facebook.com/plus.vite.39

dinsdag 3 september 2013

Begonnen


Hè, hè. Hij is dicht. Het waren weer twee fantastische dagen of drie dolle dwaze dagen, noem het hoe je wilt, maar langer duurde het fenomeen transferwindow in werkelijkheid niet. En behalve een paar aankopen met een exorbitant prijskaartje van clubs die blijkbaar boven de wet staan, was het weinig spectaculair. Veel gehuur en verhuur. Ook in de voetbalwereld houdt men blijkbaar de hand op de knip.

Ik moest vandaag ineens terugdenken aan de tijd dat ik als klein ventje op het veldje achter mijn huis in het Broek een balletje trapte. Toen ik daar opgroeide was er geen gebrek aan vriendjes die mee wilden spelen. Kinderen waren er genoeg. Tja, niet iedereen had toen een eigen tv en wat moesten je ouders dan als het donker werd.
's Middags na school liep je met een bal het tuinhek uit en het duurde meestal niet lang of een aantal leeftijdgenoten kwam schijnbaar uit het niets tevoorschijn. Er werd dan wat heen en weer getrapt, terwijl we even de dag doornamen. Geleidelijk aan groeide het groepje en werd het tijd om aan het echte werk te beginnen. Aan de beide uiteinden van het kaalgetrapte gedeelte van het veldje werden met wat verdwaalde bakstenen de doelen gemarkeerd en twee van ons belastten zich met het ‘poten’. Op een meter of vijf afstand werd, om de beurt voet aansluitend aan voet, naar elkaar toegelopen en wie als laatste een hele voet kon plaatsen mocht beginnen met kiezen. Of je sprak af dat halve voeten ook waren toegestaan. Of teentjes.
Als dan uiteindelijk de partijen gekozen waren, kon de wedstrijd beginnen. Er werd fanatiek gespeeld en het gebrek aan een scheidsrechter leverde dan ook regelmatig verhitte discussies op.
Geen discussie was er als er nieuwe vriendjes langs het veld kwamen staan en met een vragende blik of grote bek kenbaar maakten dat ze graag wilden meedoen. Ze werden gelijkelijk verdeeld over de twee partijen en wel zo dat de sterkte van de beide teams in balans bleef. Want iedereen wist dat als één team veel sterker zou zijn ‘er dan geen reet meer aan was’.
Altijd kwam er een moment dat er geen nieuwe spelers meer aan de teams werden toegevoegd. Of omdat er niemand meer kwam opdagen of omdat anders het veldje te vol zou raken. En dan was er altijd wel iemand die het eigenlijke beginsignaal van de wedstrijd gaf door te roepen: ‘We zijn allang begonnen, maar nu beginnen we echt.’

Ja, nu beginnen we echt. De teams zijn compleet en veel trainers kunnen nu pas echt beginnen. Peter Bosz weet dat hij tijd nodig heeft om van een twintigtal goede voetballers een team te maken. Het zal nog wel een aantal weken duren voor we de contouren van het nieuwe Vitesse kunnen zien. Tot die tijd is het zoeken en uitproberen. Zaken waar je normaal gesproken in de weken voorafgaande aan de competitie mee bezig bent. Maar goed, het is niet anders, ik heb daar in een vorige column al over lopen zeuren. En het is bij de andere clubs niet anders dan bij Vitesse.
Hoewel? De nieuwkomers waren al in een vrij vroeg stadium klaar met het samenstellen van de selectie. Door het beperkte budget was er ook weinig keus. Het heeft er wel toe geleid dat die clubs zich wel goed konden voorbereiden op de competitie. En je ziet wat dat, in combinatie met passie en motivatie, tot gevolg kan hebben.

Natuurlijk realiseren ze zich in Zwolle, Deventer en Leeuwarden dat de euforie niet eeuwig kan aanhouden en dat er een moment komt dat de motor minder soepel gaat lopen. Dat moment zal dan samenvallen met het op stoom komen van de grote clubs die door hun late versterkingen wat meer tijd nodig hadden om op niveau te komen.

Nu de transfermarkt gesloten is kunnen we dus pas echt beginnen. Maar voor een aantal clubs is dat een tweetrapsraket. Nu begint de eigenlijke voorbereiding en pas ergens in oktober zou je met een beetje goede wil kunnen zeggen dat de competitie pas echt begonnen is.
Maar de technische staf is alweer aan het werk. Aan het werk voor de toekomst. Zij moet ook weer op zoek naar nieuw talent, naar buitenkansjes, naar aantrekkelijke versterkingen. Want voor je het weet is de volgende transferperiode alweer een feit en begint het circus opnieuw.
Ze zijn dus allang weer begonnen, want straks begint het echt.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten