Zesje

Ik wilde het nog gebruiken voor mijn column, maar helaas stonden er vanmorgen geen beoordelingen in de krant. Waarschijnlijk door een overvolle editie dit keer  geen rapportcijfers voor de spelers. Niet dat het veel uitmaakt, het is vaak voorspelbaar. Zo zou het ook moeten zijn. Een speler die goed speelt moet een hoge waardering krijgen, toch? Zo simpel ligt het echter niet.

Het is lastig om objectief te blijven bij een spelletje waarbij emoties een rol spelen. Ook al durf je van jezelf te zeggen dat je neutraal bent –dat geldt zeker niet voor mij- het blijft lastig om je eigen vooroordelen en voorkeuren te parkeren als je een team of individuele spelers moet beoordelen. Wie kent het gevoel niet dat de commentator van de samenvatting blijkbaar een andere wedstrijd heeft gezien dan jij in het stadion? Waar je het niet over oneens kunt zijn is de uitslag, het aantal gele kaarten, het totaal aan hoekschoppen etc. Maar of een uitslag verdiend is op grond van het getoonde spel, is vaak al een punt van discussie. Ieder beziet dat vanuit zijn eigen perspectief, gevoel en oordeel.

Even terug naar de wekelijkse spelersbeoordelingen. Wie scoort doet het goed, wie achterin een fout maakt speel slecht. Hoe simpel kun je het jezelf maken? Uiteraard gaat het om doelpunten tegenhouden en doelpunten maken, maar gaat het niet te ver om de hele beoordeling af te laten hangen van een incident? Kun je geen fantastische wedstrijd hebben gespeeld, maar door jouw fout een doelpunt hebben weggegeven? Of dat je toevallig een leuk goaltje scoort, terwijl je de hele wedstrijd gespeeld hebt alsof de doos nog om je schoenen zit?

Bertrand Traoré is zo’n voorbeeld. Hij zou zondag een dikke voldoende hebben gescoord. Waarom? Hij scoorde. Bovendien is vriend en vijand het erover eens dat het een ‘supertalent’ is. Je zou wel gek zijn om iets anders te beweren. Je zou voor idioot of ondeskundig worden uitgemaakt. Natuurlijk zie ik ook wel dat deze jongen, mits goed begeleid en als hij geen gekke dingen doet, het ver zou kunnen schoppen. Dat hij talent heeft, staat buiten kijf. Maar dat betekent niet dat we hem altijd maar moeten beoordelen op dat talent. Wedstrijdbeoordelingen zijn een momentopname en dus moet niet dat talent, maar zijn actuele prestatie beoordeeld worden. Als daarbij alleen gekeken wordt naar het maken van een doelpunt, of het veroorzaken van een tegengoal, dan ben je gauw klaar. Voor mij telt echter meer dan dat.

Natuurlijk mag je een beoordeling opwaarderen of devalueren als je een goal maakt of een tegengoal veroorzaakt. Maar dat betekent niet dat je per definitie een goede of slechte pot hebt gespeeld. Om even terug te komen op Traoré: hij speelde zondag bepaald niet zijn beste wedstrijd. Veel balverlies, klungelige éénmansacties, sullige rollertjes richting goal. Wel altijd beweging, een mooie versnelling en natuurlijk een goal. En een buitengewoon lachwekkende misser. Opvallend dat die niet bij de samenvatting van Studio Sport is getoond. Hoewel, als je als commentator zo de loftrompet hebt gestoken over dit supertalent, is zo’n moment natuurlijk op zijn minst ongemakkelijk. Dan laat je het maar liever weg. Dat is slecht voor de beeldvorming van zo’n voetballer, maar vooral voor die van de commentator.

Verdedigers hebben het moeilijk bij beoordelingen. Zelden zie je ze in top-tien-rijtjes thuis. En mocht dat het geval zijn, dan is dat vaak voor hun offensieve gedrag en de doelpunten die ze maken.
Bij de tegengoal van Necid -aantrekkelijke spits trouwens en blijkbaar transfervrij…- ging Kashia niet geheel vrijuit. Ongetwijfeld zou dit in de beoordeling meegenomen moeten worden. Maar zeker ook zijn standvastige, soevereine verdedigen en de stabiliteit die hij uitstraalde. Voor mij een zekere 7, misschien wel een 8, waarbij dan nog dat foutje bij de beoordeling in mindering moet worden gebracht. Zo hebben ook van der Heijde en met name Achenteh het dit seizoen nogal eens voor de kiezen gehad, waarbij de laatste door een aantal ongelukkige en onbenullige acties daar zelf ook debet aan is geweest. Wallace kreeg, ook in mijn ogen terechte, kritiek. Te offensief en te weinig verdedigende kwaliteiten. Diks daarentegen kreeg veel krediet, vooral dankzij zijn leeftijd.

In mijn laatste column van het seizoen zal ik zoals gewoonlijk ook mijn beoordelingen vermelden. Ook ik zal daarbij last hebben van vooroordelen en voorkeuren, al probeer ik objectief te zijn. Dan is het aan anderen om kritiek op mij te hebben. Op dit stukje mag dat natuurlijk nu ook al. Laat ik zelf maar beginnen: ik heb wel eens betere columns geschreven. Een zesje.