Klaar mee

IIk ben er ondertussen wel klaar mee. Het moet maar eens afgelopen zijn. Afgelopen met discutabele beslissingen van scheidsrechters. Discutabele beslissingen die de loop van de competitie dramatisch kunnen veranderen. Fouten die agressie opwekken en tot supportersgeweld kunnen leiden. Het wordt tijd dat daar nu eens wat aan gedaan moet worden.

Ik kan het me nog goed herinneren, de WK finale van 1966. Sterker nog, iedereen kan zich die finale goed herinneren, of je toen al geboren was of niet. De meest discutabele beslissing ooit op een voetbalveld was wel die goal (?) van Geoff Hurst, tijdens de wedstrijd Engeland-Duitsland. Wel of niet achter de lijn. De beslissing van scheidsrechter Gottfried Dienst op advies van zijn grensrechter Tofik Bahramov is nog steeds onderwerp van gesprek en onderzoek. Nog regelmatig worden de beelden bekeken om tot een eensluidende uitspraak te kunnen komen. Zoveel impact heeft die beslissing nog. Zelfs na vijftig jaar.

Scheidsrechter Dienst en zijn assistent hebben echter nog een excuus. De staat van de techniek was nog niet zo ver dat beslissingen door gebruik van nauwkeurige apparatuur konden worden herroepen. Zij moesten het met hun eigen waarneming doen. Hoe moeilijk dat is, blijkt wel uit hun beslissing.

Ook nu kunnen we scheidsrechters en hun assistenten niet voor al hun fouten laten opdraaien. Je moet vanuit een beperkt aantal kijkhoeken een situatie in een fractie van een seconde beoordelen. Dat kan natuurlijk niet altijd goed gaan. Het kan niet anders dan dat scheidsrechters in bepaalde situaties graag gebruik zouden maken van technische middelen. En die apparatuur en techniek is nu wel voorhanden, het wordt alleen niet ingezet.

Blijkbaar vindt een groot aantal grijze en conservatieve bobo’s bij de diverse voetbalbonden het niet nodig om deze middelen te gaan gebruiken. Je zou er eens een eerlijk spelverloop door kunnen krijgen. Voorbeelden uit andere sporten waaruit blijkt dat een video-referee uitstekend werkt, worden als niet belangrijk ter zijde geschoven. Maar iedereen die de afgelopen maanden naar rugby of hockey heeft gekeken, kan beamen dat deze assistentie een meerwaarde betekent. De sport is er eerlijker door geworden en dus ook leuker.

Afgelopen weekend hebben we weer een aantal voorbeelden kunnen zien van dubieuze beslissingen. De handsbal van Yeini was er één van, waarbij ook nog eens de zeer onduidelijke handsbalregel een rol speelt. Ging de bal naar de hand, of de hand naar de bal? Was het opzettelijk of onopzettelijk? Had het invloed op het spel of niet? Welke vraag moet nu beantwoord worden? Het is aan de willekeur van de scheidsrechter. De eenvoudigste  oplossing: hands is hands, hoe dan ook. Geen verdere discussie mogelijk.
Maar de beslissing bij Ajax-Utrecht zou zeker herzien zijn als scheidsrechter Makkelie de beschikking had gehad over videobeelden. Dat liet hij duidelijk doorschemeren toen hij met zijn eigen beslissing middels tv-beelden geconfronteerd werd. Het siert hem trouwens dat hij zijn fout ruiterlijk toegaf. Ik heb met hem te doen.

Het is toch zo simpel, heren bestuurders, om ons spelletje eerlijker te maken. Jullie hoeven daarvoor niet eens het wiel uit te vinden. Dat hebben anderen al gedaan. Stap eindelijk eens over je eigen schaduw heen en durf eens een echte beslissing te nemen.