Waar moet ik het over
hebben? Voor het eerst in ruim vier jaar columns schrijven komt er niet als
vanzelf een onderwerp boven drijven. Voor het eerst hoef ik geen keuzes te
maken over waar ik het over wil hebben. Ik weet niet wat me overkomt. Wat is er
aan de hand?
Natuurlijk kan ik het over de laatste wedstrijd hebben. Over
de speelwijze, het gebrek aan scorend vermogen. Ik kan het hebben over het feit
dat de plaats op de ranglijst en het talent van de spelersgroep niet met elkaar te rijmen is. Of
dat de nieuwe trainer de winnaarsmentaliteit, die hij zelf als speler had, maar
niet over kan brengen op zijn team. Ik kan het daar allemaal over hebben, maar
dan ga ik herhalen wat velen al hebben gezegd en geschreven.
Ik hoef niet nog eens te benadrukken dat de grijze
middenmoot niet de plek is waar we een club als Vitesse zouden verwachten of
dat de jongens ver onder hun kunnen presteren. Het enige wat we bereiken als we
maar blijven mopperen en zaniken is dat we gaan doemdenken, dat we alles nog
zwarter maken dan het is. En met zwart maken moet je tegenwoordig al oppassen,
laat staan met nog zwarter.
Maar even niet schrijven over het keurkorps. Maar even laten
rusten. Misschien gaat het straks vanzelf beter. Hoe vaak hebben we al niet
gezien dat de prestaties tijdens de eerste competitiehelft niet te vergelijken
zijn met die van de tweede. Feijenoord ging dit seizoen goed, maar nu lijkt de
klad erin te komen. PSV stond een aantal jaren geleden in januari nog op een
kansloze plaats en werd uiteindelijk toch nog kampioen. Ooit stonden wij bijna
bovenaan tijdens de winterstop, om aan het eind van de rit toch met lege handen
te staan. Het kan verkeren. En veel slechter dan nu kan het niet gaan, denk ik
dan maar.
Maar ik zou het in deze column bijvoorbeeld over de beloften
kunnen hebben, over de ontwikkelingen bij de jeugd. Over het aantrekken van
clubmensen als jeugdtrainers, die het Vitesse-gevoel een extra impuls moeten
geven. Ik zou het kunnen hebben over de langzaam maar zeker steeds beter
wordende financiƫle situatie van de club. Over de sponsoren die aangetrokken
worden, over contacten in China, die op termijn wel eens hele zoete vruchten
zouden kunnen opleveren. Ik zou het kunnen hebben over Joost de Wit, over
Mohammed Allach, over het bestuur en de andere bobo’s. Maar dat doe ik niet. En
waarom niet?
Opdruk T-shirt Okimono (http://shop.okimono.nl/index.php/tshirts/skyline-026hollywood-aan-de-rijn-ronde-hals-detail) |
Nog niet zo lang geleden was Vitesse bijna dagelijks in het
nieuws. Steeds was er wel wat, altijd was er reuring. Journalisten
verkneukelden zich als ze naar Arnhem mochten. Kijken of er nog meer lijken in
de kast te vinden waren. En die tijd lijkt voorbij.
De rust schijnt teruggekeerd bij Vitesse. Het gaat weer goed met de club. De
organisatie staat als een huis, de leiding van de club is nauwelijks meer aan
verandering onderhevig en het enige waar journalisten, maar ook wij natuurlijk,
zich druk over kunnen maken zijn de prestaties op het veld. Het is wel eens
anders geweest en dat is winst. Nu dat laatste stapje nog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten