Passie

Er zijn vele factoren die van invloed zijn op een teamprestatie. Talent, training, tactiek, mentale voorbereiding, klasse, zelfkennis, plezier. Maar ook angst, gebrek aan zelfvertrouwen, persoonlijke zorgen, fitheid, ga zo maar door. Je hebt als trainer en technisch directeur invloed op veel factoren maar niet op alle. Vandaar dat het moeilijk is om een schuldige aan te wijzen voor de slechte resultaten van de afgelopen tijd. Hoewel, er is toch wel een element waar onze technisch verantwoordelijken een steek hebben laten vallen.

Barcelona speelt misschien wel het mooiste voetbal op aarde. Technisch vaardige en intelligente voetballers die elkaar blindelings weten te vinden, met name in de kleine ruimte. Oogstrelende voetbewegingen, prachtig uitgespeelde goals. Een geoliede machine, zeggen velen.
Niets is minder waar. Het voetbal van Barcelona leek van een andere planeet. Leek, want de magie lijkt uitgewerkt. Bayern is de nieuwe trendsetter. Bayern is het nieuwe Barcelona. Daar is iedereen het weer over eens. Makkelijk praten is het ook, Barcelona is uitgeschakeld voor de Champions League en de Zuid-Duitsers denderen maar door. Toch is het meer dan dat. Bij de club uit Beieren zie je iets wat je in Barcelona maar weinig ziet: passie. Duitsers blijven gaan, dat is al jaren bekend. En ondanks de toegenomen voetbalkwaliteiten, blijven ze dat doen.

Passie is iets wat aan de andere kant van de Noordzee zelfs met hoofdletters geschreven wordt. Ondanks het vele geld en de buitenlanders blijft het voetbal op de Britse eilanden net als vroeger ondergeschikt aan de beleving. Mooi-weer-voetballers hoeven niet te rekenen op waardering. Gaan met die banaan, doorgaan tot je erbij neervalt. Ook al raak je geen pepernoot, de mensen willen je zien zweten, zien bloeden voor hun club. Beleving heet dat, passie.

Dat is wat er aan Barcelona ontbreekt. Als ze punten verliezen, dan is het tegen mindere ploegen. Clubs die tot op het bot gemotiveerd zijn en die hun gebrek aan voetballende kwaliteiten compenseren met werklust en hartstocht. Tegen Real spelen de Catalanen de sterren van de hemel, net als Vitesse de eerste helft tegen Ajax. Maar tegen Granada, nu de nummer 13 in Spanje, ging het mis. Barcelona had wel een groot veldoverwicht en gunde de thuisclub nauwelijks balbezit; na een uur was de balbezitverhouding 82 % voor Barcelona tegenover 18 % voor Granada. De Catalanen deden echter niet heel veel met de bal. (volgens FC Update) Ook dat kennen we van Vitesse. En dat is nu net het verschil dat Bayern maakt, het blijft altijd gedreven. Je ziet het aan die koppen, rood van inspanning, de geestdrift blijft, ondanks de bijna vanzelfsprekendheid van de overwinning.

Die geestdrift is wel te zien bij Peter Bosz. De gedrevenheid die hij toont is echter wat we op het veld willen zien. Ik twijfel er niet aan dat hij er alles aan doet om dat er bij de jongens in te krijgen. Maar bij Vitesse zijn het zijn vooral mooie voetballers. Tikkie-takkie, net als bij Barcelona. Ik kan ervan genieten, maar… eerlijk gezegd geniet ik meer van de beleving zoals ik dat afgelopen zaterdag bij de tegenstander uit Leeuwarden zag. Je zou bijna wensen dat je Cambuur-supporter was.

Wat valt Peter Bosz dan toch te verwijten? Misschien wel niets. Het is mij namelijk niet duidelijk hoeveel invloed hij heeft op het ‘aankoop’beleid. Maar dat onze technische mensen die dat wel hebben voor te weinig balans in het elftal hebben gezorgd, is duidelijk. (zie ook mijn column Balans opmaken, mei 2013). Met alleen mooie voetballers kom je er niet. Je hebt waterdragers, vuurvreters nodig. Jongens die voorop gaan in de strijd, die het elftal op sleeptouw nemen. Daar worden de goede voetballers nog beter van. Zie Arjen Robben en Robin van Persie.

De transfercarrousel gaat eerdaags weer draaien. En hoewel ik niet weet hoeveel inbreng onze technische leiding heeft in het samenstellen van de selectie en hoeveel geld er is, ik neem aan dat mijn advies duidelijk is. En gratis, dus doe er wat mee!