Klein bericht

Het was maar een klein berichtje in de krant, zonder verdere toelichting: Guijt en Snellenburg zijn uit het bestuur getreden van Stichting Betaald Voetbal “Vitesse-Arnhem”. Ook in de dagen erna was er geen aanvullende informatie te vinden over dit voorval. Mij bekroop weer zo’n onheilspellend gevoel. Zouden ook de twee laatsten van de Vrienden van Vitesse het veld moeten ruimen?

Sinds de overname van Vitesse door Merab Jordania, maar eigenlijk ook al daarvoor, lijkt de situatie rond eigenaarschap, bestuur en directie één groot wespennest. Gezien de kleuren van de beestjes is er voor een club als Vitesse geen mooiere vergelijking denkbaar of het zou een bijenkorf moeten zijn. De afgelopen jaren was het immers ook een komen en gaan van eigenaren, bestuurders en directeuren. Niet ieders vertrek ging zo geruisluis als dat van bijvoorbeeld elftalbegeleider Wim Jansen, die zonder verdere berichtgeving aan de kant is geschoven. Blijkbaar kwam men erachter dat een man met zo’n clubverleden toch maar beter aan Vitesse verbonden kon blijven om hem vervolgens een functie aan te bieden als studiecoördinator bij de jeugd. Het lijkt een goedmakertje, maar toch…
Bij andere, meer prominente figuren die het veld moesten ruimen, kon men door de keurige bewoordingen heen de irritaties en ergernissen waarnemen. Esther Bal bijvoorbeeld probeert haar woede, teleurstelling en kritiek, uit liefde voor de club,  keurig voor zich te houden, maar je merkt toch aan alles dat deze ‘echtscheiding’ haar pijn doet.

Om eerlijk te zijn, ik snap eigenlijk niks van de organisatiestructuur van een voetbalclub als Vitesse. Eigenaar, stichtingsbestuur, raad van advies, raad van commissarissen, allerlei directies. Het duizelt me af en toe. En eerlijk gezegd interesseert het me ook niet zoveel. Ze zullen ongetwijfeld allemaal met de beste bedoelingen hun werk doen, maar net zoals veel mensen dat met politici hebben: het is zo ondoorzichtig waar ze mee bezig zijn, dat je altijd vraagtekens zet als ze een uitspraak doen of als er weer één vertrekt of bijkomt.

Ik heb het al vaker gezegd: een club is gediend bij een uithangbord, een boegbeeld, een gezicht. Iemand die representatief is voor de club zoals Joop Munsterman bij Twente of in het verleden Michael van Praag bij Ajax. Iemand die naar buiten toe het beeld van de club een positieve uitstraling kan geven en de supporters weet te raken. Iemand met uitstraling en charisma die de gelederen kan sluiten en de troepen achter zich kan verzamelen. Iemand die eenheid brengt en saamhorigheid.

Om de vergelijking met de politiek weer even te maken: ik heb in Nederland nog nooit zo’n eenheidsgevoel waargenomen als na de imponerende speech van Frans Timmermans voor de Verenigde Naties na de MH17-ramp. Elke politicus in Nederland had een speech kunnen houden met dezelfde inhoud en hetzelfde doel. Maar het was vooral de wijze waarop het gedaan werd wat ons zo trof. De kunst van de rede en zijn charisma zorgden in combinatie met het verdriet en de schok rond de ramp voor een voor Nederland ongekend gevoel: we zijn één!

Hoe gevaarlijk zo’n uitspraak ook klinkt: ik heb behoefte aan zo’n sterke man (m/v). Hij kan ervoor zorgen dat Vitesse weer de uitstraling krijgt die het ten tijde van Karel Aalbers had. Want wat je ook van de laatste mag vinden, hij beschikt over een de eigenschappen zoals hierboven beschreven. En die zijn niet voor iedereen weggelegd.

Net als Aalbers hebben Guijt en Snellenburg, samen met de al eerder vertrokken Veenendaal, enorme verdiensten voor de club. Wat zeker zo belangrijk is, dat er absoluut niet getwijfeld kan worden aan hun clubliefde. Dat ook zakelijke belangen een rol spelen neem ik maar lief. Er zullen wel meer dingen spelen op het bestuurlijke niveau dan waar wij weet van hebben. Maar dat zij altijd beslissingen hebben genomen in het belang van Vitesse, leidt voor mij geen twijfel.

Daarom was ik ook blij om na het nodige speurwerk te lezen dat de heren een stapje terug moeten doen omdat hun twee termijnen in het bestuur erop zitten. Net als Barrack Obama moeten ze het veld ruimen, omdat het zo in de ‘spelregels’ staat. Om niet dezelfde fout te maken als destijds met Wim Jansen, is speciaal voor hen de raad van advies in het leven geroepen. Vanuit dit orgaan mogen zij gewenst en ongewenst hun stem laten horen. Directe invloed is er echter niet.

Ik ben ervan overtuigd dat de heren met al hun ervaring en (in)directe invloed het belang van de club blijven bewaken. Jammer echter is dat geen van hen die uitstraling heeft die Aalbers en Timmermans wel hebben. Maar wie weet staat er eerdaags toch weer zo’n Messias op.