Te licht

Te licht. De media schilderden Vitesse vorige week af als te licht. Te licht voor de top. Alleen al het feit dat wedstrijd tegen Ajax verloren ging, was blijkbaar voldoende om dit oordeel te kunnen vellen. Wel het beste voetbal van Nederland, maar ook te licht voor de top. Zo af en toe kan ik die logica niet volgen. Gelukkig zijn er ook nog nuchtere analytici: ‘Het seizoen is nog lang en in dit Vitesse zitten meer groeimogelijkheden dan in het elftal van Ajax.’

En met dat laatste ben ik het eens. Dat de talenten van Vitesse nog niet alles laten zien wat er in hun mars zit, is voor iedereen duidelijk. Maar er lopen zeker een paar groeibriljantjes tussen.

Rasvoetballers die, als ze een beetje geluk hebben, de top kunnen bereiken. In dat opzicht kunnen we dus dit seizoen nog het één en ander verwachten. De misstap tegen Ajax vind ik dan ook niet dramatisch. Als er nu sprake zou zijn van een overduidelijk betere tegenstander, dan zou dat wel het geval zijn geweest. Maar nee, met een beetje geluk was de wedstrijd net even anders gelopen.

Te licht. Toch zat hem daar wel het verschil. Maar dan met name letterlijk. Het viel me op dat bij lichamelijke confrontaties de helft van het elftal steeds het onderspit moest delven. Niet dat ze ongemotiveerd waren of te voorzichtig. Nee, gewoon omdat ze te licht zijn. Het duidelijkste voorbeeld is Dominic Solanke. Een jongen, voor wie waarschijnlijk een gouden toekomst in het verschiet ligt. Een jongen ook die in potentie de bouw van een kerel heeft. Een voetballer die het talent zou moeten hebben om onverzettelijk te zijn. Letterlijk. Maar helaas, zover is het nog niet. Te makkelijk laat hij zich de loef af steken, te makkelijk wordt hij aan de kant gezet.

Natuurlijk, de knul is pas achttien en moet nog veel leren. Er is hem dan ook helemaal niets te verwijten. Zijn sterke lichaam moet nog ‘opgeladen’ worden, zijn massa zal moeten toenemen, zijn spieren moeten sterker worden. Dat is een kwestie van tijd. Maar Het krachthonk heeft pas op lange termijn effect. De vraag is of we in Arnhem bij Solanke daar het komende jaar nog wat van zullen merken.

Maar wat wel kan is trainen. Trainen op situaties met lichamelijk contact. Je hoeft niet sterk en groot te zijn om die confrontaties aan te kunnen. Je moet slim zijn, handig, wendbaar. De grote sterren bij Barcelona zijn vaak kleine mannetjes. Confrontaties met fysiek sterke spelers vormen geen echt probleem voor ze. Andere kwaliteiten compenseren het gebrek aan lengte en kracht.

Eén van de kwaliteiten van onze topscorer uit het verleden, Nikos Machlas, was zijn balvastheid. Met zijn 1.83 meter was hij niet echt klein, maar bepaald ook niet groot. Hij bezat de techniek van zich breed maken als geen ander. Hij kon zo gaan staan dat zijn gewicht altijd ruim tussen zijn benen bleef. Zo maakte hij zich erg breed, waardoor tegenstanders weinig kans hadden en hij bijna altijd op de been bleef.

Je hoeft onze selectie niet te leren voetballen, maar misschien wel leren slim te zijn. Geef de jongens handvatten om zich te wapenen tegen fysiek sterke tegenstanders en train daar veel op. We hebben daarvoor de kennis en expertise en ook de mensen in huis. Ik ben ervan overtuigd dat we die wedstrijd tegen Ajax dan in de Arena wel even zullen rechtzetten.